Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eaedem res maneant alio modo. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Duo Reges: constructio interrete. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quis istud possit, inquit, negare? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos
nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile
persuadeam.

Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter
cenare, qui libenter, non continuo bene.

Stoicos roga.

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.

Nihilo magis.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

A mene tu?

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

Stoici scilicet.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.

1. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
2. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

• Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
• At enim sequor utilitatem.
• Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.

Huic Epicurus praecentet, si potest, cui e viperino morsu venae viscerum Veneno inbutae taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: Philocteta, st! brevis dolor.

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Quis istud possit, inquit, negare? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Falli igitur possumus. Sullae consulatum? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Respondeat totidem verbis. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.